بیماری های مشابه

اگزما (درماتیت آتوپیک) یک بیماری شایع و مزمن پوستی است که با خشکی پوست همراه است . این بیماری با خارش یا سوزش شروع می شود، با خاراندن تشدید یافته و موجب ظاهر شدن راش های پوسته پوسته شده  قرمز رنگی بر روی پوست می شود. اگزما یک بیماری وراثتی است و غالبا با بیماری های حساسیتی همچون آسم، کهیر، حساسیت غذایی، حساسیت پوستی و تب یونجه (رینیت آلرژیک) عود می کند. شدت اگزما معمولاً در پاسخ به عوامل محیطی مختلف افزایش یا کاهش می یابد. عفونت های پوستی، گرمای بیش از حد، زمستان (یا آب و هوای سرد و خشک)، عطرها، مواد شوینده/صابون، لباس های زبر و ساینده (مانند پشم های خارش آور)، مواد شیمیایی، دود و استرس ممکن است باعث تشدید یا بدتر شدن اگزما شوند. خاراندن ممکن است موجب آسیب دیدن( مانند جوش زدن یا آکنه) پوست شده و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در حالی که این محرک های محیطی ممکن است اگزما را بدتر کنند، اما دلیل ابتلا به این بیماری پوستی نیستند. راه های مراقبت درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)، راه های درمان درماتیت آتوپیک (اگزما)

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

لیکن نیتیدوس (Lichen nitidus) یک بیماری پوستی خوش‌خیم و مزمن است که با حضور پاپول‌های (papules) کوچک، مشخص، همگن و اغلب همرنگ پوست مشخص می‌شود که به صورت خوشه‌ای یا به شکل خطوط منظم ظاهر می‌شوند. این بیماری بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند در بیماران در هر سنی نیز مشاهده شود.

کراتوز پیلاریس (Keratosis pilaris) یک وضعیت پوستی بسیار شایع است که به دلیل تجمع کراتین در منافذ فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شود و نواحی متأثر شامل گونه‌ها، بازوهای بالایی و/یا ران‌ها است. کراتوز پیلاریس در افرادی که درگیر درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis) هستند، بیشتر دیده می‌شود. آب و هوای خشک زمستانی و رطوبت کم معمولاً این وضعیت را تشدید می‌کنند.

لیکن اسپینولوزوس (Lichen spinulosus) یک اختلال پوستی نادر و خوش‌خیم است که با ظهور ناگهانی پلاک‌های محدودی از پاپول‌های فولیکولی هیپرکراتوتیک مشخص می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد، اما ممکن است بزرگسالان جوان نیز به آن مبتلا شوند. شیوع آن در مردان کمی بیشتر است و افراد از هر نژادی می‌توانند به آن مبتلا شوند. علت و پاتوژنز این بیماری ناشناخته است، اگرچه عوامل آتوپیک، عفونی و ژنتیکی به‌عنوان علل احتمالی پیشنهاد شده‌اند. بیماران اغلب سابقه آتوپی دارند. یک نوع آکتینیک از این بیماری توصیف شده است که در آن بیماران در تابستان به‌طور ناگهانی بدتر می‌شوند یا پس از قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV)، مانند شرکت در فعالیت‌های ورزشی در فضای باز، دچار آن می‌شوند.

پیتریازیس روبرا ​​پیلاریس (PRP) نامی است که به گروهی از اختلالات پوستی نادر که با لکه های پوسته پوسته شدن قرمز مایل به نارنجی با مرزهای کاملا مشخص تظاهر می کنند داده شده است. آنها ممکن است کل بدن یا فقط قسمت هایی از بدن مانند آرنج و زانو، کف دست و پا را بپوشانند. اغلب مناطقی از پوست درگیر، به ویژه در تنه و اندام ها وجود دارد که به عنوان جزایر پرهیز از آن یاد می شود. کف دست ها و پاها معمولاً درگیر می شوند و به طور منتشر ضخیم و زرد می شوند (کراتودرمی پالموپلانتار). PRP اغلب در ابتدا با یک بیماری پوستی دیگر، معمولا پسوریازیس اشتباه گرفته می شود.

ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است که نقش مهمی در بینایی، ایمنی بدن (immunity)، تکثیر اپیتلیال (epithelial proliferation) و کراتینه شدن (keratinization) ایفا می‌کند. کمبود ویتامین A بیشتر در کشورهای در حال توسعه شایع است، جایی که گرسنگی و سوءتغذیه گسترده وجود دارد.

بیماری داریر، که با نام‌های کراتوز فولیکولاریس (keratosis follicularis) یا بیماری داریر-وایت (Darier-White disease) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری ارثی اتوزومال غالب است که به دلیل جهش در ژن ATP2A2 ایجاد می‌شود. این ژن مسئول کدگذاری پمپ کلسیم-ATPase در شبکه سارکوپلاسمی/اندوپلاسمی (SERCA2) است. با اینکه نفوذپذیری (penetrance) بیماری بالاست، بروز آن متغیر است و ممکن است جهش‌های پراکنده نیز رخ دهد. این بیماری به جنس خاصی تمایل ندارد.